Πλωτά τελικά στο Λουτράκι. Πεζογέφυρες, σχεδίες διάσωσης κτλ δηλαδή. Αυτά τις πρώτες 3-4 μέρες γιατί μετά... ατελείωτη αγγαρεία. Χάρη στον νέο διοικητή, τον αγαπητό ταξίαρχο, που αποφάσισε να "καθαρίσει" το στρατόπεδο μετά από 50 χρόνια. Το τι κουβάλημα έπεσε δεν περιγράφεται, το τι δέντρα κόπηκαν δεν περιγράφεται, μη μιλήσω για το τσάπινγκ και τα χορτοκοπτικά. Παρόλα αυτά το Λουτράκι ήταν παράδεισος σε σχέση με το Ναύπλιο. Όπλα μόνο υπηρεσιακά για περίπολα και καθόλου σκοπιές. Σε τρεις βδομάδες μόνο 5 υπηρεσίες. Άψογη συμπεριφορά ανθυπολοχαγών και γενικά, αν εξαιρέσουμε τις αγγαρείες που έτυχαν, ο στρατός όπως θα έπρεπε να είναι, εκπαίδευση χωρίς φωνές και περιττές μαλακίες. Επιστροφή στο Ναύπλιο για ένα μήνα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου